Чарняўская Леаніла Усцінаўна – беларуская пісьменніца, перакладчыца, педагог. Нарадзілася 16 лістапада1893 года ў в. Таргуны Докшыцкага раёна. Скончыла Марыінскае вышэйшае вучылішча ў Вільні (1910). 3 1911 года настаўнічала ў в. Залессе Дзісенскага павета.
У 1918 г. пераехала ў Вільню, дзе ў 1919 г. выйшла замуж за М. Гарэцкага, з якім дзяліла радасці і нягоды, у неверагодна цяжкіх умовах зберагала яго архіў. У 1919–1923 гг. – выкладчыца Першай беларускай гімназіі ў Вільні. У 1923–1925 і 1928-1932 гг. жыла ў Мінску, у 1926–1928 гг. – у г. Горкі (Магілёўская вобласць). Працавала перакладчыцай у Белдзяржвыдавецтве, у 1929–1932 гг. – супрацоўніца часопіса «Іскры Ільіча». У сувязі з высылкай мужа з 1932 года (1932–1935, 1938–1947 гг.) – выхавацелька ў дзіцячым садзе г. Кіраў. Любіла спяваць, вышываць, вучыла дзяцей аплікацыі, маляванню. У 1944 годзе на фронце загінуў яе сын, лейтэнант Леанід Гарэцкі. 3 1947 г. жыла ў Ленінградзе. Узнагароджана медалямі.
Першае апавяданне Леанілы Чарняўскай «Мікітка» надрукавана ў 1921 г. у газеце «Наша думка». Яна аўтар зборніка «Дзяціныя гульні» (1919), чытанак «Родны край» (1919, перавыдаваліся да 1936), кніг прозы «Валуй – камісар часоў кераншчыны», «Бяздзетуха», «Апавяданні», «Падарожніца» (усе 1930). Пісала для дзяцей: кнігі «Варка» (1928), «Кот Знайдзён» (1929), «Андрэйка», (1930), «Перамога» (1932), «Сталёвы конь» (1938), «Жук» (1960).
Перакладала на беларускую мову творы Р. Кіплінга, Э. Сэтана-Томпсана, С. Грыгор'ева, Ш. дэ Кастэра і інш. Творчасці Л. Чарняўскай уласціва тонкае адчуванне слова, добрае веданне псіхалогіі дзіцяці і дарослага чалавека, здольнасць займальна весці апавяданне. Незакончанай, у рукапісе, засталася аповесць «Кутніца».
Першыя вершы надрукаваў у 1960 г. у часопісе “Маладосць”. 3 гэтага часу яго творы пачалі з'яўляцца таксама ў часопісах “Полымя”, “Беларусь”, “Работніца і сялянка”, рэспубліканскіх і абласных газетах, змяшчаліся ў альманахах “Квадра”. У 1990 годдзе ў альманаху “Дзень паэзіі” былі апублікаваны вершы. У 1971 годзе выйшаў верш “Радзіма” у альманаху “Універсітэт паэтычны” выдавецтва БДУ., У 1992 годзе ў альманаху “Віцебшчына літаратурная” з’явіліся творы: “Высокае імя”, “ Перамога”, “Вось і даспелі сенажаці”, “Я зноў к табе вярнуся”, “Поня”. У 2000 годзе ў гэтым альманаху з’яўляюцца вершы: “Бадзяжныя, свавольныя вятры…”, “Іду ў жыццё”, “Сады адплываюць у вырай”, “Стук ды стук сцяжынкаю клюка”, “Я ў роднай вёсцы так даўно не быў”.
Памерла Леаніла Усцінаўна Чарняўская 26 верасня 1976 года.
